EEN LANG STUK TEKST, IK WAARSCHUW JE ALVAST.
Marcel zegt: ga niet op zwangerschapscursus
Het zal je opvallen dat je tijdens de zwangerschap van je geliefde uit diverse richtingen dingen worden aanbevolen. Dingen die je moet kopen, dingen die je moet doen, dingen die je niet moet doen. Er zal door diverse instanties worden gezegd dat je twee kruiken moet kopen, terwijl andere functionarissen je zullen meedelen dat het matras in je babyledikant gaatjes moet hebben omdat je baby anders stuk gaat. Andere types zullen je bijkans dwingen een Prénatal-baby-inventaris van 27 kantjes aan te schaffen, alsmede stuitend lelijk biodynamisch speelgoed en heel enge boeken vol foto’s van bloederige bevallingen en verkreukelde baby’s.
Nou ja, doe maar wel, maar dan niet in zo’n groepje, want dat is niet best. Tenzij je graag op wandelvakantie gaat met volslagen onbekenden, dol bent op naaktvolleyballen in je Franse nudistenparadijsje of anderszins verzót bent op malle groepjes en gekke avontuurtjes.
“Het leven was een feest totdat de baby kwam.” Je hoort dat niet veel jonge ouders hardop zeggen, maar het is wel zo, natuurlijk. Achteraf kun je je de haren wel uit je kop trekken dat je niet hebt genoten van elke vrije minuut, iedere kans op luidruchtige en ongestoorde seks hebt gegrepen en vooral: de hele wereld met z’n tweeën bent rondgereisd. En nu zit je met de gebakken peren. Want op stap met kinderen is de hel.
Volgens mijn broer en volksfilosoof Michiel is er maar één manier om vakantie met kind of kinderen het hoofd te bieden, en dat is onvoorwaardelijke overgave. Zijn recept: vertrek midden in de nacht van, stop voor niets of niemand, rijd in één ruk door naar de Spaanse Costa’s, en ga daar drie weken op je kont voor de tent bier zitten drinken.
De kern van zijn betoog: vakantie met kinderen draait om de kinderen. Net als de rest van het leven met kinderen. Hebben de kinderen het leuk, heb jij het – min of meer – leuk. En kinderen vinden simpele dingen leuk. Een speelwei. Een zwembad. Een zandbak. Andere kinderen. Kinderen malen niet om een bezoek aan een historisch binnenstadje, kekke brocante, of eindeloze lunch aan een lange tafel met uitzicht op de azuurblauwe zee. Kinderen houden niet van musea, kerken, rondtrekken en vliegreizen. Kinderen lusten geen gek eten en willen regelmaat.
Tegenwoordig doen wij dus de zogenaamde Michiel-plus-vakantie. Want mevrouw Heemskerk weigert categorisch in een tent op een gezinscamping te gaan zitten. Ons compromis: een huisje bij een Toscaanse minicamping op een heuvel met gezamenlijk zwembad en maximaal vier andere gezinnen. Of: een gigantische luxetent met boxsprings en veldkeuken op een natuurcamping in Frankrijk van twee homo’s die Pim en Laban heten, met twee ezels om te knuffelen. Kind blij, wij blij.
Ten slotte, en dit is de gouden tip, vooral voor stellen met één kind: we zorgen al-tijd voor een vakantiebroertje. Liefst voorzien van gescheiden moeder of vader, want die kan dan ook mooi mee, en dat is voor iedereen gezellig. Het voorkomt het gevreesde omygod-we-hebben-ineens-tijd-voor-elkaar-en-wat-nu-syndroom, je kunt de taken met z’n drieën verdelen en hij/zij kan een keer een dagje oppassen als jullie samen-tijd willen, of luidruchtige en ongestoorde seks. Hoe dan ook: wees verstandig en verzet je niet tegen het onvermijdelijke. Straks (als je 68 bent) zijn de kinderen de deur uit en kun je, met behulp van een halfje Viagra, matching regenkleding en stevige wandelschoenen alsnog de vakanties van je dromen beleven.
Benieuwd naar meer tips van de mannen? Deze zijn te lezen in het nieuwste JFK Magazine. Nu in de winkel en online verkrijgbaar.
Volgende keer Opvoeden 3.0 PAPPA STUFF van eigen bodem